W tym rozdziale zebrane zostały podstawowe zasady gry w Janggi. Kolejne rozdziały zawierają bardziej szczegółowe informacje dotyczące figur, zasad poruszania się czy w przyszłości również przykładowe rozgrywki.
1. Grę zaczyna gracz z pionkami niebieskimi (lub zielonymi). Ze względu na to, że zielone (niebieskie) rozpoczynają grę, czerwonym przyznaje się ekstra punkty, żeby zrekompensować różnicę. Czyli czerwone zaczynają grę mając 73,5pkt natomiast zielone – 72pkt (to odjęcie punktów graczowi niebieskiemu określa się mianem „komi”). Opis figur oraz sposobu poruszania znajduje się na stronie z opisem figur.
2. Wygrywa zawodnik, który zbije generała przeciwnika.
3. Przed rozpoczęciem gry zawodnicy mogą wybrać jedną z 4 możliwych pozycji startowych (szczegóły tutaj).
4. Rozpoczęcie gry ruchem działa jest zabronione.
5. W Janggi istnieje możliwość spasowania – tzn jeśli nie mamy możliwego ruchu, możemy przeczekać kolejkę bez wykonywania ruchu.
6. Remis (bikjang) możliwy jest wtedy, gdy obydwaj generałowie stoją naprzeciwko siebie i żaden z graczy nie może wykonać prawidłowego ruchu. Jednak remis w Janggi to zjawisko rzadkie, ze względu na możliwość odpuszczenia kolejki. Co więcej w rozgrywkach janggi nie uznaje się remisów – jeśli np sytuacja na planszy powtórzy się 3 razy wzywany jest arbiter, który nakazuje przegrywającemu graczowi wykonanie innego ruchu. W turniejach w razie bikjang, sędzia rozkazuje liczenie punktów za bierki pozostałe na planszy (z uwzględnieniem „komi” dla niebieskiego gracza). Spotkałem się też z zapisem mówiącym o tym, że gracz może poprosić o remis tylko w przypadku gdy na planszy są figury o sumarycznej wartości poniżej 30pkt (ale jest to mało popularna zasada i przez wielu graczy ignorowana).
7. W rozgrywkach z reguły jest tak, że starszy (albo wyższy w rankingu) gracz chowa w dłoniach po jednym żołnierzu z każdego koloru. Drugi gracz wskazuje jedną dłoń i gra tym kolorem który wybierze. W Janggi najpierw na planszy swoje figury ustawia kolor czerwony a dopiero jak skończy swoje figury ustawia zawodnik grający kolorem niebieskim (zielonym). Ta zasada wynika z tego, że słonia i konia można ustawiać zamiennie, a to daje pewną strategiczną przewagę graczowi niebieskiemu (zielonemu). W swobodnej grze jest taki zwyczaj, że gracz starszy gra kolorem czerwonym.